Dzisiejsze popołudnie było magiczne. Uczennice z klasy 8C wraz z nauczycielką języka polskiego, panią Agnieszką Opalą, przygotowały wieczór poetycki. Były świece, płatki świeżych kwiatów, sernik domowej roboty… Ale przede wszystkim były wspaniałe poetki, które przeczytały zaproszonym osobom swoje wiersze. A publiczność to była szczególna – bliscy i nauczyciele dziewcząt. Wszystkich poruszyła dojrzałość przemyśleń i refleksji, wnikliwość obserwacji świata i ludzi – ujęta w słowa układające się w zaskakujące metafory, pytania, puenty…
To była prawdziwa uczta słów, uczuć i emocji! Następczynie Staffa, Tuwima czy Gałczyńskiego widzą ostrzej i myślą głębiej. Od rozważań natury filozoficznej gładko przechodzą do zachwytu nad źdźbłem trawy. Odpowiedzialność za każde słowo, precyzja myśli, kondensacja znaczeń, zestawianie słów odległych, balansowanie między
prostotą a trudną metaforyką, między pięknem a brzydotą, wzruszeniem a śmiechem, optymizmem a ponurym realizmem – oto cechy tej poezji. Czy dziewczyny znajdą następców wśród młodszych kolegów i koleżanek? Wierzymy, że tak!
